بوستر یکی از اجزای سیستم ترمز است. البته این قطعه تنها در سیستم ترمز‌های دیسکی به کار می‌رود و در ترمز‌های کاسه‌ای (طبلی) شاهد آن نیستیم. بوستر ترمز یا بوستر خلاء در ظاهر یک قوطی فلزی سیاه‌رنگ است که پشت موتور و سمت راننده قرار می‌گیرد. محل نصب آن به شکلی است که با باز کردن در کاپوت به راحتی دیده می‌شود. اساس کار این قطعه تقویت نیروی وارده از سوی راننده در سیستم ترمز است. در واقع استفاده از آن، کمک می‌کند تا عملکرد سریع، به موقع و محکم ترمز‌ها کمتر نیاز به فشار زیاد پای راننده داشته باشد. بوستر به کمک خلاء ایجاد شده توسط موتور، نیروی وارد شده از سوی پدال را چند برابر کرده و به سیلندر اصلی ترمز منتقل می‌کند. به بیان دیگر، هدف از طراحی بوستر، اعمال بیشترین نیروی ترمز با کمترین فشار بر پدال آن و در نتیجه ترمزگیری نرمتر و راحت‌تر است. همچنین بوستر موجب می‌شود که ترمز هنگام خاموش بودن خودرو عمل نکرده و پدال آن سفت باشد.

طرز عملکرد بوستر ترمز

بوستر خلا طراحی زیبا و ساده ای دارد.این قطعه نیاز به منبع خلا ای دارد تا بتواند کار کند.در خودرو های بنزینی موتور خلا مناسبی را برای بوستر ایجاد می کند. اگر لوله ای را به محل مناسبی از موتور متصل کنید می توان هوا را به بیرون از محفظه کشید و خلا نسبی ای ایجاد نمود؛اما از آنجایی که موتور های دیزل نمی توانند خلا مناسبی ایجاد کنند در خودرو های دیزلی باید از پمپ خلا مجزایی استفاده کرد.

در خودرو هایی با بوستر خلا، پدال ترمز میله ای که از میان بوستر به سیلندر اصلی متصل می شود را فشار می دهد. موتور خلا نسبی را در هر دو سوی دیافراگم ایجاد می کند.هنگامی که پدال را فشار می دهید میله سوپاپی را باز می کند که به هوای بیرون اجازه ی ورود به پشت دیافراگم را می دهد در حالیکه سمت دیگر دیافراگم خلا می ماند.به این ترتیب فشار وارده بر یک سوی دیافراگم بیشتر می شود که این به فشرده شدن پیستون در سیلندر اصلی کمک می کند

هنگامی که پدال رها می شود ارتباط هوای بیرون با پشت دیافراگم قطع شده و دو سوی دیافراگم به هم مرتبط می شوند.در نتیجه در هر دو سوی دیافراگم خلا ایجاد می شود و همه ی شرایط به حالت اولیه باز می گردد.